सन् २०२४ मा इटालीमा करिब १० जनामध्ये एक व्यक्ति पूर्ण गरिबीको अवस्थामा रहेको एक अध्ययनले देखाएको छ।

मङ्गलबार सार्वजनिक गरिएको इटालीको राष्ट्रिय तथ्याङ्क संस्था (इस्तात) को प्रतिवेदन अनुसार, देशभर करिब ५७ लाख मानिस (झन्डै २२ लाख घरपरिवार) पूर्ण गरिबीमा बाँचिरहेका छन्, जसले कुल जनसङ्ख्याको ९.८ प्रतिशत प्रतिनिधित्व गर्छ।

‘पूर्ण गरिबीमा’ हुनु भनेको मानिसहरूले दैनिक जीवनयापनका लागि आवश्यक आधारभूत वस्तु तथा सेवाहरू खरिद गर्न नसक्ने अवस्थालाई जनाउँछ। उदाहरणका लागि, रोम सहरमा एक युवा जोडी र एक सन्तान भएको परिवारको लागि सन् २०२३ मा पूर्ण गरिबीको सीमा प्रति महिना १,५६८ युरो (झन्डै १,८०० अमेरिकी डलर) तोकिएको थियो।

अघिल्ला दुई वर्षमा यो दर स्थिर भए पनि पछिल्ला १० वर्षमा इटालीमा गरिबी उल्लेख्य रूपमा बढेको अध्ययनले देखाएको छ। युरोपस्तरीय मापदण्ड अनुसार, सन् २०२४ मा करिब १ करोड ३६ लाख इटालियन (जनसङ्ख्याको २३ प्रतिशत) गरिबी वा सामाजिक बहिष्करणको जोखिममा रहेका थिए।

यो दर युरोपेली सङ्घको औसत २१ प्रतिशतभन्दा उच्च हो। इटाली केही पश्चिम युरोपेली मुलुकहरूभन्दा कमजोर अवस्थामा भए पनि, ग्रिसजस्ता राष्ट्रहरूको तुलनामा राम्रो अवस्थामा छ, जहाँ गरिबीको जोखिम २७ प्रतिशत पुगेको छ।

विशेषगरी, विदेशी नागरिकहरू (प्रवासीहरू) यस समस्याबाट बढी प्रभावित छन्। पूर्ण रूपमा विदेशीहरूबाट बनेका घरपरिवारमध्ये ३५ प्रतिशत गरिबीको रेखामुनि रहेका छन्, जबकि केवल इटालियन नागरिक भएका घरपरिवारमा यो दर ६ प्रतिशत मात्र छ।